ما سلوک بی خطا را ازحسین آموختیم
خودخدا داند خدا راازحسین آموختیم
سجده تسلیم بر درگاه آن ربّ  جلیل
ما خلوص بی ریا را ازحسین آموختیم
ازشهادت چیست بالاتر به نزد ذوالجلال
قرب ربّ کبریا را ازحسین آموختیم
دین و ایمان و یقین بر جمله پیغمبران
حب ختم الأنبیا را ازحسین آموختیم
در رضای خالق خود داشتی سعی بلیغ
همّت و سعی رسا را ازحسین آموختیم
تاج عزّت بر سر ما می نهد حبّ علی
ما ولای مرتضی را ازحسین آموختیم
دختر پیغمبر و زوج ولایت فاطمه است
عصمت خیر النساء را ازحسین آموختیم
خون دل خوردن به راه دین حق راازحسن
صبر درد مجتبی را ازحسین آموختیم
پایداری درهمه احوال خوش یا ناخوشی
طاعت زین العبا را ازحسین آموختیم
حضرت باقر ز قرآن علم را داند  جهاد
علم و دین رهنما را ازحسین آموختیم
مذهب بی نقص کی بُد ار نبودی کربلا
صادق صدق وصفا را ازحسین آموختیم
او بخون پاک خود بر کند اصل التقاط
اجتهاد ره گشا را ازحسین آموختیم
داد درزندان هارون حضرت موسی پیام
انقلاب بی صدا را ازحسین آموختیم
تا که شد ازجورمأمون هشتمین مولا شهید
درهمه حالت رضا را ازحسین آموختیم
لحظه بخشش به راه حق بفرمودی جواد
در ره یکتا سخا را ازحسین آموختیم
گر سفارش می کند پرهیزگاری را تقی
احترام  اتقیا را ازحسین آموختیم
درمیان جمع دشمن عسکری محصور گفت
حمله برقوم دغا راازحسین آموختیم
زیر شمشیر ستم در انتظار عدل بود
انتقام از اشقیاء را ازحسین آموختیم 
تا  قیام  مهدی  موعود  باشد  منتظر
انتظار حق نما را ازحسین آموختیم
زیر شمشیر ستم هیهات منّّا الذّله گفت
ما تهاجم بر جفا را ازحسین آموختیم
از نماز ظهر عاشورا چنین فهمیده ایم
حفظ احکام خداراازحسین آموختیم
گفت از بهر عبادت امشبم مهلت   دهید
ما دعا و التجا را ازحسین آموختیم
روی می پوشاندازمسکین به هنگام زکات
مرحمت بر بینوا را ازحسین آموختیم
شهد شیرین شهادت را شفا داند حسین
شربت جام شفا را ازحسین آموختیم
زنده   جاوید  باشد  کشته را ه خدا
ما چنین درس بقاراازحسین آموختیم
چون بقای دولت جاوید ما در نیستی است
ما به راه حق فناراازحسین آموختیم
گفت عباس دلاور در جواب شمر دون
ای ستمگر ما وفا را ازحسین آموختیم
گفت با زینب که رمز رستگاری را بدان
صبر در هر ابتلا را ازحسین آموختیم

بی معین و لشکرولب تشنه دین راپاس داد
بینوا ما  نینوا را ازحسین آموختیم
بردرخت دین بخون خویش ویاران آب داد
خون سرخ کربلاراازحسین آموختیم
دشمن غدّار را با خون خود مغلوب کرد
نصرت بی انتها را ازحسین آموختیم
یاورانش را مبارکباد  عزّ  و  افتخار
عزّت نا منتها را ازحسین آموختیم
اوولایت رابخون خویش ویاران بیمه کرد
رمز حفظ إنّما را ازحسین آموختیم
گفت پیغمبرحسین من که مصباح الهداست
دردل ظلمت ضیا را ازحسین آموختیم
چون حسین دربحرطوفانیست کشتی نجات
ناخدای باخدا را ازحسین آموختیم
طاقت بشنیدن از عباس هنگام  سقوط
یاریم کن یا اخا را ازحسین آموختیم
با مساکین شد معاشر با فقیران هم طعام
دلنوازی از گدا را ازحسین آموختیم 
بر سر نی رأس او قرآن تلاوت می کند
زیر بسم الله با را ازحسین آموختیم
گفت چون من کس کجا بیعت کند باچون یزید
طرد باطل آشکارا از حسین آموختیم
نیست در اندازه خون حسین عرش و زمین
مرگ با قدر و بها را ازحسین آموختیم
آنکه درراه خدا شد کشته، خونش با خداست
زین سبب خون خدا راازحسین آموختیم
شافی هر درد باشد  تربت پاک حسین
دردمندیم و دوا را از حسین آموختیم
خاک پاک راه او شد سرمه چشمان ما
بهر دیده توتیا را ازحسین آموختیم
گفت قاسم نزدمن مرگ است شیرین ازعسل
نوجوانی مقتدا را ازحسین آموختیم
داشت برلب ذکرربّ پیوسته درهرصبح وشب
ذکرحق صبح ومسا راازحسین آموختیم
در ره  آزادی  انسان  ز استبداد  داد
اکبر خونین قبا را از حسین آموختیم
داد مظلوم از ستمگر تا ستاند هر کسی
پرچم دائم به پا را از حسین آموختیم
آخرین سرباز او چون اصغرشش ماهه بود
در ره حق این فدارااز حسین آموختیم
خون طفل خویش را برآسمان پاشید و گفت
ایخدا بنگر تو ما را از حسین آموختیم
خون پاک اصغرش شد باب حاجتهای ما
حاجت عالم روا را از حسین آموختیم
زیر تیغ تیز هم چشمی بسوی خیمه داشت
غیرت شیر خدا را از حسین آموختیم
کهنه پیراهن طلب فرمود بهر ستر خویش
این همه شرم وحیا را ازحسین آموختیم
تا دم آخر بزرگی و وقار از کف نداد
ما وقار اولیا را  از حسین آموختیم
تا دم مردن زبان از وعظ مردم بر نبست
سوز قلب انبیا را از حسین آموختیم
بر گلویش تیغ بود و بر لبش لاتقنطوا
این همه خوف ورجاراازحسین آموختیم
داشت برکف تیغ وخود رابرخدا بسپرده بود
شرح تقدیر و قضا را از حسین آموختیم
جمله  ایّام  عاشورا  و  عالم  کربلا
در جهان این ماجراراازحسین آموختیم
هر چه ما  داریم  باشد از محرم با صفر
با خمینی این ندا راازحسین آموختیم
انقلاب  شیعیان  در بهمن  پنجاه و هفت
مرگها بر آمریکا را ازحسین آموختیم
عالمی با ما به جنگ و فتنه گر صدام دون
خدمت بی ادعا را از حسین آموختیم
رهبر ما سیّدی فرزانه همنام  علیست
ما سمعنا طاعتا را از حسین آموختیم
ای  خمینی  انقلابت  انفجار  نور بود
(نوریا) نور هدی را از حسین آموختیم
من سرودم شعر خود ارجوزه بهر عاشقان
بر سر نی هَل أتی  را  از حسین  آموختیم