سه شنبه 89 فروردین 3 , ساعت 2:24 عصر
بند هفتم
تا رأس پاک او به سر نی مکان گرفت
لعل لبش به خواندن آیات جان گرفت
انوار عرش از سر نی تا طلوع کرد
خورشید با خجالتی خونین جهان گرفت
قهر خدا به مردم اهل زمین رسید
خون خدا سراسر هفت آسمان گرفت
باز ایستاد از حرکت چرخ چنبری
ماتم مدار گردش دور و زمان گرفت
فریاد و آه و ناله اهل و عیال او
شد نفخه ای که دامن کروبیان گرفت
دریا به جنبش آمد و برخاست موج بیم
زان خنجری که حنجر لب تشنگان گرفت
عرش خدا چو در دل غمگین مؤمن است
اندوه عالمی مکان در لا مکان گرفت
آه از دمی که خیل اسیران روان شدند
دل خسته کودکان و جگر خون زنان شدند
نوشته شده توسط نفس باد صبا | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ